W roku 1543, kiedy zbliżający się do kresu swoich dni Mikołaj Kopernik drukował De revolutionibus, młody i genialny brukselczyk Andreas Vesalius (1514–1564) zdecydował się na publikację książki De humani corporis fabrica libri septem.

Predyspozycje Kopernika do zajęcia się medycyną zauważone zostały już w 1501 r., gdy kapituła warmińska udzieliła Mikołajowi zgody na urlop przeznaczony na odbycie studiów medycznych, uzasadniając to nadzieją, że jako ich absolwent będzie „zbawiennym doradcą lekarskim naszego przewielebnego zwierzchnika [biskupa Łukasza Watzenrodego] i panów z kapituły”.